4 grudnia br. odwiedziła nasz Uniwersytet p. Joanna
Świtała - często goszcząca na naszych wykładach. Tym razem p.
Joanna zaprezentowała nam temat: Najsłynniejsze malarki i
wpływ ich twórczości na losy Europy i świata. Motto
przewodnim wykładu była myśl polskiej malarki Tamary Łempickiej : Nie
ma cudów, jest tylko to, co sama zrobisz.
Swoją prelekcję pani Joanna rozpoczęła od XVI- wiecznej
włoskiej malarki epoki renesansu Sofonisby Anguissola. Była ona
jedną z pierwszych kobiet - malarek nowożytnej Europy. Była bardzo utalentowaną
artystką, malowała portrety członków rodów królewskich i arystokracji.
W Polsce obrazy Sofonisby posiadają:
• Muzeum Narodowe w Poznaniu- Gra
w szachy z 1555 roku. Na obrazie zostały namalowane trzy siostry
malarki i ich opiekunka.
• Muzeum na zamku w
Łańcucie- Autoportret z 1554 roku. Obraz kupiła
prawdopodobnie księżna Izabella Lubomirska.
• Muzeum Narodowe w Warszawie- Portret
mężczyzny z córką.
Drugą znaną włoską malarką była Artemisia Gentileschi,
tworząca w epoce baroku. Jednym z jej pierwszych obrazów był Zuzanna i
starcy oraz Judyta zabijającą
Holofernesa.
Kolejną znaną malarką była francuska artystka
Elisabeth Vigee-Lebrun, żyjąca w XVIII w. Została portrecistką arystokracji i
królowej oraz rodziny królewskiej. Malowała też
polskich magnatów m.in. Radziwiłłów i Potockich. Obecnie
w Polsce znajduje się osiem jej obrazów w różnych kolekcjach np. w
zamku w Łańcucie. Malarka przebywała też w Wielkiej Brytanii,
gdzie namalowała m.in. portret lorda Byrona.
Następnie pani Joanna opowiedziała nam o malarstwie
impresjonistki Berthy Morisot. Jej prace odznaczające się spokojem i
delikatnością przedstawiały najczęściej kobiety podczas codziennych zajęć.
Malowała często w czarnych barwach, dużo malowała w plenerze,wykorzystując
technikę dywizjonizmu (obraz wrażenia artysty).
Dowiedzieliśmy się też o malarstwie dwóch polskich artystek:
Olgi Boznańskiej i Tamary Łempickiej.
Olga Boznańska to portrecistka,
przedstawicielka modernizmu, a właściwie
postimpresjonizmu. Częściej, zamiast na płótnie, malowała
na lekko zagruntowanej tekturze, dzięki czemu uzyskiwała matowość
oraz efekty kolorystyczne. Malowała głównie w pracowni. Namalowała ok. 1200
obrazów, najbardziej znane to: Dziewczynka z chryzantemami, Kwiaciarki czy Henryk
Sienkiewicz. Mówiła, że ludziom potrzebne
jest powietrze, a jej – sztuka.
Tamara Łempicka to jak dotąd, najdroższa polska malarka –
jej obraz Portrait de Marjorie Ferry kupiono za
ok. 82 mln zł. Reprezentowała dekoracyjny styl art deco,
wyróżniający się bogactwem, luksusem. Mieszkała i malowała w różnych
krajach świata.
Na koniec pani Joanna przedstawiła nam
twórczość meksykańskiej malarki słynącej z autoportretów
- Fridy Kahlo. Artystka prawie całe swoje życie spędziła w domu
zwanym „Niebieskim Domem”. Jej malarstwo bywa określana jako sztuka
naiwna (prymitywizm) bądź folkowa. Częstą tematyką jej obrazów było
cierpienie i ból fizyczny, które towarzyszyły jej w życiu.
Pani Joanna Świtała omówiła bardzo obszernie i barwnie życie
i twórczość malarek. Malarki te żyły w różnych krajach i w różnych czasach.
Wszystkie były bardzo utalentowane, miały bogate i często trudne, a nawet
tragiczne życie. Wszystkie żyły w trudnych czasach, przed – lub wręcz w czasie
rewolucji w swoich krajach. Były nowoczesne na swoje czasy, były prekursorkami
feminizmu, emancypacji kobiet.
Wykład pani Joanny Świtały dał nam obszerną wiedzę i inne
spojrzenie na sztukę i na tworzące ją kobiety – malarki.
