11 kwietnia 2024r. wybraliśmy się do Częstochowy, do Teatru im. Adama Mickiewicza, na spektakl teatralny Urok likwidacji. Spektakl był przedstawiony w ramach wykładu organizowanego przez UTW przy Uniwersytecie Jana Długosza w Częstochowie.
Przedstawienie było
poprzedzone wywiadem z trzema aktorami grającymi w sztuce. Aktorzy ci reprezentowali Polaków w różnym wieku :
urodzeni a czasach PRL-u, urodzeni w
latach 80-tych XX wieku i urodzeni po
1990 r. Opowiadali oni bardzo ciekawie o
sobie, o sztuce, o swoich wspomnieniach i
uczuciach. Było to bardzo interesujące, ponieważ sztuka Urok likwidacji to opowieść o przełomie lat
1989/1990 i latach dziewięćdziesiątych XX w. - okresie transformacji Polski i
Polaków - i każde pokolenie widzi
inaczej te czasy.
Spektakl jest oparty na
reportażach Piotra Lipińskiego i Michała
Matysa pt. Niepowtarzalny urok likwidacji. Reportaże z Polski lat 90.
Lata te nazwane były polskim
dzikim zachodem lat 90-tych, nową Polską, polską rodzącej się demokracji,
lepszą Polską, okresem dojrzewania kapitalizmu, czasem, gdy każdy Polak był
milionerem, czasem wielkich nadziei, okresem sukcesów i upadków.
Spektakl był w wielu miejscach komiczny, satyryczny, ironiczny, ale też budzący wzruszenia i zadumę.
Zadziwiające było to, że tylko
sześcioro aktorów wcieliło się aż w kilkanaście ról różnych osób i instytucji.
Zmieniali się na naszych oczach, za każdym razem grając perfekcyjnie, przy prawie nie zmienianych kostiumach i
charakteryzacji. Utożsamiali się z danym bohaterem i umieli go przedstawić w
sposób realistyczny. Przy tym pięknie śpiewali; każda ze scen i postaci była wzbogacona chóralną
pieśnią-songiem.
Spektakl bardzo nam się podobał i zrobił na nas wielkie wrażenie, przywołał dawne czasy i wspomnienia.
To była prawdziwa sztuka,
bardzo dobry teatr!
